Trots

Ik heb het niet zo op "proudness", trots zijn. De emotie van het trots zijn is wat mij betreft voornamelijk verpest door het lelijke, holle patriotisme waarmee je hier in Amerika dagelijks geconfronteerd wordt.

Toch ben ik zelf ook wel eens trots. Zoals over het feit dat vele collega's en klanten in het Flint gebied die ik "achter heb moeten laten" me zo ophemelen en maar blijven zeggen dat ze me als persoon en als serviceverlener missen. Dat doet een mens goed en bovenal denk ik dat het betekent dat je het zelf ook goed doet.
Gisteravond had ik ook een moment van trots, al was het gemengd met een gevoel van "Jullie moesten eens weten...er is zoveel meer mogelijk".
Tijdens het jaarlijkse liefdadigheidsfeest van Amy's Rotary (in de vorm van een loterij) bediende ik het door mij in Powerpoint ontworpen scoreboard. En iedereen was laaiend enthousiast en diep onder de indruk van wat ze op het scherm zagen. Dat moet ook wel, als je weet wat ze gewend waren: een bord met 200 papieren lootjes erop vastgeprikt. Dus als jouw lot het winnende was werd je naam opgelezen en werd het lot van het bord gehaald en dat was het dan. Je moest het maar geloven.
En nu konden de winnaars in grote letters op het scherm hun naam zien. Iedereen vond het fantastisch, en da's toch iets om trots op te zijn. Zo ook de slideshow van foto's die Amy in Powerpoint had gemaakt.
Het is allemaal heel simpel werk (al ging er aardig wat tijd in zitten), maar als je mensen imponeert, is het toch iets om trots op te zijn.
Leuke bijkomstigheid was ook dat ik lekker het grootste deel van de avond achter m'n laptop kon zitten dan me te vervelen tussen al die apenpakken.

Ik neem aan dat ik volgend jaar weer gevraagd wordt en ik heb al plannen voor verbetering. Er moet veel meer mogelijk zijn met een beetje programmeren in Powerpoint en misschien doe ik het wel in Flash...al ligt die drempel natuurlijk stukken hoger.